wielka litera

См. также в других словарях:

• litera — ż IV, CMs. literaerze; lm D. literaer «znak graficzny głoski, właściwy pismom alfabetycznym» Drukowane, pisane litery. Koślawe, kształtne litery. Wybić, wyryć, wytłoczyć litery. ∆ Wielka litera «litera większego formatu i innego kształtu w… …   Słownik języka polskiego

• wielki — wielkilcy, większy 1. «znaczny pod względem rozmiarów, liczby, ilości, wartości; bardzo duży, ogromny» Wielki budynek. Wielkie drzewo. Wielkie miasto. Wielki tłum. Wielki majątek. Wielkie straty. ∆ Wielka litera «litera większego formatu i innego …   Słownik języka polskiego

• pański — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, pańskiscy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający związek z panem – arystokratą, magnatem, charakterystyczny dla wielkiego pana : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pańska posiadłość. Pańskie gesty …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• a — {{stl 13}}a I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} litera zaczynająca alfabet; stanowi odpowiednik samogłoski {{/stl 7}}{{stl 8}}a {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• iks — m IV, D. a, Ms. ikssie; lm M. y; a. ndm 1. «nazwa litery x, trzeciej od końca w alfabecie łacińskim» ◊ Nogi w iks «krzywe nogi, od kolan rozchodzące się na zewnątrz» 2. (B.=D. w odniesieniu do ludzi) pot. «określenie kogoś, o kim nie można lub… …   Słownik języka polskiego

• komisja — ż I, DCMs. komisjasji; lm D. komisjasji (komisjasyj) 1. «zespół osób powołanych (okresowo lub na stałe) do wykonywania określonych zadań, np. do zbadania jakiejś sprawy, skontrolowania czyjejś działalności itp.; pot. działalność, obrady,… …   Słownik języka polskiego

• majuskuła — ż IV, CMs. majuskułaule; lm D. majuskułauł «wielka litera alfabetu (w przeciwieństwie do minuskuły)» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• pipidówka — (pisane także wielką literą) ż III, CMs. pipidówkawce; lm D. pipidówkawek iron. «małe miasteczko na prowincji, odległe od centrum kulturalnego; dziura» Zapadła pipidówka. „Pan burmistrz z Pipidówki (tytuł powieści M. Bałuckiego) …   Słownik języka polskiego

• platerówka — (pisane też wielką literą) ż III, CMs. platerówkawce; lm D. platerówkawek «kobieta należąca do żeńskiego batalionu im. Emilii Plater» Platerówki przeszły szlak bojowy od Lenino do Berlina …   Słownik języka polskiego

• rzeczownik — m III, D. a, N. rzeczownikkiem; lm M. i «część mowy obejmująca wyrazy odmieniające się przez przypadki i liczby, oznaczające osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko, pojęcie» Rzeczowniki rodzaju męskiego, żeńskiego, nijakiego. Rzeczowniki żywotne,… …   Słownik języka polskiego

• słońce — n I; lm D. słońc 1. «gwiazda najbliższa Ziemi, centralne ciało Układu Słonecznego, będące głównym źródłem energii docierającej do Ziemi, warunkującej życie na Ziemi, widoczne na niebie w dzień w postaci ognistej kuli (jako termin astronomiczny… …   Słownik języka polskiego